In Memoriam
Lieke
Happy at Flat Passion’s De La Source Aux Elfes (Lieke)
14/08/12 – †02/02/23
Lieve Lieke, Liekepiekedief, ook wel onze Houdini, je was een heel opgewekte & actieve meid en tot het einde een echte wervelwind.
Je was een heel passievolle dame, onze roedelleider en dat maakte je ook duidelijk.
Niemand kon vermoeden dat een hartaderbreuk je fataal zou worden en we zo plots zonder voorafgaand sein voor altijd afscheid zouden moeten nemen.
We zijn dankbaar dat je voor meer dan 10 jaar deel mocht uitmaken van ons gezin en je schonk ons 3 prachtige nestjes.
Lieve Lieke, je hebt voor altijd een plaats in ons ♥️
R.I.P Lieke
Jimbei
Multi Ch. CHTRANG CHTRFR Mandaral First Edition (Jimbei)
11/05/07 – †24/08/22
Lieve Jimbei, lieve Jimmeke, onze lieve zachte knuffelaar, onze passievolle, temperamentvolle werker, papa’s trouwe vriend op veldwedstrijden en picking up.
Meer dan 12 mooie jaren mochten we van jouw gezelschap genieten, maar… maar afscheid nemen is altijd te vroeg…
Absoluut niets deed vermoeden dat je op 24 augustus afscheid zou nemen van ons.
Tot ’s avonds nog heel alert en opgewekt en plots maakte een beroerte eind aan je leven.
Vol ongeloof, vol verdriet maar o zo dankbaar voor de mooie jaren samen…
Lieve Jimmeke was een super flatje in alle opzichten en je laat een immense leegte achter.
Je hebt voor altijd een plaats in ons ♥️
R.I.P Jimbei
Gigo
Multi Ch. Gigolo van de Demerbron (Gigo)
21/04/07 – †16/09/19
Lieve Gigo, lieve Gigegi, onze “zoentjes koning”, onze “Once in a lifetime dog” is niet meer…
Meer dan 12 mooie jaren mochten we van jouw gezelschap genieten, maar… maar afscheid nemen is altijd te vroeg…
Sedert enkele maanden had je last van je ademhaling. De diagnose was (larynxparalyse).
Met medicatie konden we het voor jou wat aangenamer maken, maar jammer genoeg konden we jou niet meer helpen die fatale avond dat je je verslikte…
Dank je wel voor de mooie jaren, dank zij jou maakten we heel veel vrienden over de hele wereld
Lieve Gigo, dank je wel om de beste vriend te zijn waar die we ooit durfden dromen.
we missen je enorm, de leegte die je achterlaat is immens… Je hebt voor altijd een plaats in ons ♥️
R.I.P Gigo
Iggy
Multi Ch. Incognito van het Bevershof (Iggy)
20/06/09 – †11/10/18
Zo onrechtvaardig, zo verdrietig…
Amper enkele maanden na het plotse verlies van Pojke moeten we opnieuw afscheid nemen…
En opnieuw heel plots en totaal onverwacht ging een heel lieve en trouwe vriend van ons heen.
Daar je geen eetlust had ’s avonds en je temperatuur verhoogd was maakten we een afspraak bij de dierenarts… Niemand had verwacht dat we je terug huiswaarts zouden nemen met de diagnose kanker…
Slechts enkele weken na de verschrikkellijke diagnose was het afscheid al nabij…
Lieve Iggy, we zullen je nooit vergeten, je blijft voor altijd in onze ♥️ gegrift
R.I.P Iggy
Pojke
BEJCh Exclusive Pojke Od Hradu Valdek (Pojke)
08/04/16 – †04/03/18
Afscheid nemen is altijd moeilijk en doet altijd ontzettend veel pijn…, maar… de onmacht, pijn en verslagenheid die je voelt als een jonge lieve en bovendien heel beloftevolle vriend heel plots wordt weggerukt (door een maagkanteling) uit je leven, je gezin en je familie, is met geen woorden of gevoel te beschrijven…
Lieve Pojke, we zullen je nooit vergeten, je blijft voor altijd in onze ♥️
R.I.P Pojke
Tjoke
Multi Vet Ch Eltjo of the Black Nature (Tjoke)
08/10/05 – †30/07/15
afscheid nemen… zo moeilijk… waarom……. zo onwezenlijk…, zo plots…, zo totaal onverwacht…, niets maar dan ook niets dat ons dit kon laten vermoeden … de dag voordien was hij nog de eeuwige enthousiaste spring in ’t veld, die ochtend hadden we nog recht op een enthousiaste begroeting en at hij zijn brokjes vol smaak op en toen…. een paar uur later bleven wij hier wezenloos achter met een iimmens verdriet om onze grote vriend, onze buddy, Gigo’s allerbeste maatje… bijna 10 jaar was hij onze trouwe vriend, steun en toeverlaat, de leegte die hij achterlaat is dan ook ontzettend groot.
Stefaan, ikzelf en onze zonen Kjell, Jens en Niels zijn ontzettend verdrietig dat we totaal onverwacht afscheid moesten nemen van Tjoke
R.I.P Tjoke
Boke
Embo van Cara’s Bernerhof (Boke)
°12/04/05 – †29/03/13
Lieve Boke, je was een super lieve teddybeer die kon apporteren als de beste, maar wat wil als je tussen een roedel flatjes leeft.
2 jaar lang heb je gevochten tegen die rotziekte, kanker genaamd, toen we je op 29 maart 2013 hebben moeten laten gaan. De ziekte had je toen zo erg in zijn greep dat we het heel moeilijk besluit hebben moeten nemen om je te laten inslapen…
We missen je Boke, en wij niet alleen ook je flatjesvrienden missen je enorm.
Akke & Triska
Triska
°12/09/1997 – †22/08/2006
Je was ons allereerste pupje dat we in huis haalden. we wisten nog niet goed hoe we een hond correct moesten opvoeden, maar met jou verliep alles als vanzelf. Je was een hele lieve meid, ons Trezemieke, zoals we jou zo vaak noemden.
Je hield van jouw gezinnetje en van “de kindjes”. Alhoewel je geen vlieg zou kwaad doen, kon je wel waarschuwend blaffen als er onbekenden iets te dicht bij “de kindjes” kwamen. Voor hen zou je immers steeds opkomen en door een vuur gaan.
Een uitstapje was pas compleet als iedereen mee was. Je was pas als laatste in de auto springen als je er zeker van was dat er niemand vergeten was. Je ging zo graag met ons mee, vooral naar zee, naar onze caravan.
Ook snapte je als de beste als er iemand van ons verdrietig was of zich pijn had gedaan. Onze lieve meid kwam dan steeds de nodige troost brengen.
De laatste jaartjes ging het iets moeizamer, je kon niet zo goed meer uit de voeten (pootjes). Maar met wat aangepaste medicatie en rekening houdend met wat je aankon, betrokken we je toch nog zoveel mogelijk bij al onze activiteiten.
Maar vorig jaar tijdens onze vakantie aan zee ging het plots niet meer.
Je onderging 3 operaties in een tijdspanne van 14 dagen. Toen een 4de operatie zich opdrong, besloot je blijkbaar dat het welletjes was, dat je genoeg had gestreden. Je nieren blokkeerden zich en toen wisten we dat je de strijd had verloren.
Met heel veel verdriet en pijn in het hart hebben we je moeten laten inslapen. Onze allerliefste meid was er niet meer. Het verdriet van ons en zeer zeker ook van “je kindjes” Kjell, Jens en Niels was enorm. Ook Embo en Eltjo waren de eerste dagen naar jou op zoek en misten je aanwezigheid.
Het ga je goed lieve meid, waar je ook bent, we denken nog vaak aan je!
Akke van ’t Maroyke
°14/04/01 – †05/03/05
Lieve Akke,
Je was me er eentje. Je hebt in feite niet zo’n goede start gehad. Je was pas 6 maand en je kreeg een hersenvliesontsteking. Dit was het begin van 18 maanden telkens opnieuw hervallen, heel veel pijn, hoge koorts, heel veel cortisone innemen, verscheidene onderzoeken in de dierenkliniek, …
Toen je eindelijk 2 jaar was, was je genezen, maar de ziekte had toch een stempel op je karakter gedrukt. Voor ons en de kinderen was je lief, maar je had het niet zo voor vreemden. We moesten dan ook steeds op onze hoede zijn en de nodige voorzorgen nemen. Het was niet altijd gemakkelijk, maar dat namen we er graag bij, want voor ons was je wel een lieve schat.
Ook met de kinderen was je heel erg voorzichtig en kon je goed spelen en Triska was je beste maatje.
Ook bij de lessen gehoorzaamheid deed je jouw best en je stond heel goed onder appel bij ’t baasje. Je brevet gehoorzaamheid haalde je met 96/100, een prima resultaat.
Je eerste wedstrijden waren de reslultaten niet zo schitterend, maar toen je beter begon te presteren en je samen met ’t baasje er volledig wou voor gaan in 2005, sloeg het noodlot toe.
Vrijdagavond, 5 maart 2005, een echte winterse dag met een laagje sneeuw kreeg je plots een maagkanteling! We begrepen er niets van. We letten altijd op dat er met een volle maag niet gespeeld of gewandeld werd en dan gebeurde er zo iets.
In allerijl werd je geopereerd en de operatie lukte. Toen we je zaterdagochtend na de operatie rond 1 uur nog even mochten zien, dachten we dat je het wel zou redden, je had immers al zoveel overwonnen.
Maar, zaterdagmorgen om 5 uur, ben je alsnog in shock geraakt en waren we je toch kwijt.
Zo plots, zo ineens, zonder dat je de kinderen en wijzelf afscheid van je konden nemen. Vrijdag was je nog springlevend en slechts enkele uren nadien was je er niet meer…
Lieve Akke, ons verdriet was heel intens en ook je beste maatje Triska liep verloren.
Lieve Akke en Triska,
We denken nog vaak aan jullie en de grote, mooie foto’s in de woonkamer houden de vele en mooie herinneringen aan jullie levendig.